Nöbetçi Eczaneler
Çiftçi Rita Tolu, Nisan ayında “büyük bir kara dalganın ufukta esip tarlaları ele geçirdiğini” gördüğünde, önümüzdeki günlerde kuru yem ve yonca mahsulünün çok azının kalacağını biliyordu.
40 yaşındaki Tolu ve İtalya’nın Sardinya adasının orta bölgelerinde çalışan diğer çiftçiler, otuz yılı aşkın bir süredir böylesi en kötü istilada milyarlarca çekirge sürüsünün topraklarını tahrip ettiğini gördüler.
İstilanın bu yıl yaklaşık 60.000 hektarlık bir alanı etkilemesi, 2021’in iki katı ve 2019’da sadece 2.000 hektarlık bir alanı etkilemesi bekleniyor.
Tolu, çekirge vebası kuraklık ve artan yakıt maliyetlerinin çiftçiler üzerindeki etkisini artırdığı için meslektaşlarının çoğunun “işlerini kapatmak zorunda kalabileceğini” söyledi.
O ve ailesi, çavdar ve yonca gibi ekinlerin ve hayvan yemlerinin yetiştirildiği ve yaklaşık 1000 koyunun otlatıldığı Noragugume köyü yakınlarında 200 hektarlık bir mandıra çiftliği işletiyor.
Tolu, bu yıl sadece 200 yığın saman toplayabildi – 2021’deki 1.000 samana karşılık, bir kısmının bir önlem olarak erken hasat edildiğini ve besin kalitesinin bir kısmını kaybettiğini söyledi.
Yaklaşık 280 kişinin %70’inden fazlasının çiftçilik ve çobanlık yaptığı Noragugume belediye başkanı Rita Zaru, “Burada insanlar, yem ve diğer hayvan yemlerini satın almaktan kaçınmak için toprağı işliyor” dedi.
Zaru, bu yıl süt üretimini artırmak için otlak yetiştirmeyi seçen herkesin çekirgeler yüzünden ilk yatırımlarının tamamını kaybettiğini söyledi.
Sardunya’da sorun yeni değil. 1946’da, adanın topraklarının üçte ikisini oluşturan yaklaşık 1,5 milyon hektarlık alan, çekirgelerin İkinci Dünya Savaşı sırasında terk edilmiş tarlalara hızla yayılmasından etkilendi.
Sardinya’daki Sassari Üniversitesi’nde Genel ve Uygulamalı Entomoloji dersi veren Ignazio Floris, nüfus azalması ve işlenmemiş arazilerin bir kez daha bu tür doğa olaylarının ana nedenlerinden biri olduğunu söyledi.
Kuru ve sıkıştırılmış toprak çekirgelerin yumurtlamasını kolaylaştırdığından, artan sıcaklıklar ve yağmur eksikliği de büyük bir rol oynamaktadır.
Floris, bu yılki istilanın adanın %2-%3’üne eşit bir alanı etkilediğini, 1946 felaketinden veya 81.000 hektarın vurulduğu 1988-89’dan çok daha küçük bir bölge olduğunu kaydetti.
Görünüm belirsiz ancak Floris, daha fazla tarla sürmek ve çekirge yumurtalarıyla beslenen belirli bir böceğin konuşlandırılması gibi planlı çareler ışığında çekirgelerin 2023’te bu kadar hızlı çoğalmasını beklemiyor.
Ayrıca, Sardinya’da endemik olan çekirgelerin İtalya’nın diğer bölgelerine “sıçramasını” dışlayarak, kendi türlerinin – Fas çekirgesinin – son yıllarda Afrika ülkelerini ve Lübnan’ı harap eden Çöl çekirgesinden farklı olduğuna dikkat çekti.
Tolu’ya göre, Sardunyalı çiftçiler topraklarını daha fazla sürerek vebayla mücadelede daha önemli bir rol oynamaya hazırdı.
“Endişeliyiz ama bunca yıllık krizden sonra umudumuzu kaybetmek istemiyoruz” dedi.